Απολογισμός ψηφοφορίας

Φίλες και φίλοι,
Αφού πέρασαν οι πρώτες ημέρες από την λήξη της ψηφοφορίας είναι καιρός να γίνει μία πρώτη, ψύχραιμη, αποτίμηση (έτσι δεν μας λένε οι πολιτικοί μας;;;;; - απλώς έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμα αυτή την εποχή). Ειλικρινά με εξέπληξε η μαζικότητα της συμμετοχής, η οποία υπερκέρασε και τις πλέον αισιόδοξες προβλέψεις, πείθοντας πως η προσπάθεια που ξεκίνησε πρέπει να συνεχισθεί. Ως φαντάζομαι να σας είναι γνωστό, οι τρεις πρώτοι σε ψήφους, οι οποίοι και πρέπει να εκπληρώσουμε την "δοκιμασία - αποστολή" μας, είμαστε ο υπογράφων, η Σίσσυ και ο Δημήτρης Βαγιανός. Εξαιρετικό αποτέλεσμα έφερε οι Αλέξης Βουράκης, ενώ και οι υπόλοιποι ακολούθησαν με ελάχιστη διαφορά ψήφων. Είναι εξαιρετικής σημασίας το γεγονός πως άπαντες έλαβαν μεγάλο αριθμό ψήφων και η ψηφοφορία κρίθηκε στις λεπτομέρειες (όπως το ότι κατάλαβε ο Δημήτρης πως είναι υποχρεωτική η εκπλήρωση της αποστολής και έπαυσε να (αυτο)ψηφίζεται.
Οσον αφορά εμένα και το γεγονός πως ήμουν υποψήφιος και στις δύο έως τώρα ψηφοφορίες (ολίγον reality θυμίζει) δεν μπορώ να καταλάβω εάν οι ψήφοι σας οφείλονται στην αγάπη σας ή, ακριβώς το αντίθετο, στην αντιπάθειά σας προς το πρόσωπό μου, οπότε και επιθυμείτε να τιμωρούμαι, ελπίζω και εύχομαι να ισχύει το πρώτο.
Σίσσυ και Δημήτρης ειλικρινά ήταν άξιοι αντίπαλοι, ειδικά δε η επίδοση της Σίσσυς με εξέπληξε, κάτι που ασφαλώς είναι ενδεικτικό της διαθέσεως των συμμαθητών μας να ξεφύγουμε από την συμβατικότητα της καθημερινής μας ζωής και να αποτελέσει η παρέα μας μία ευκαιρία για παλιμπαιδισμό, με την καλή έννοια του όρου, ήτοι της αγάπης, του αυθορμητισμού, της προσπάθειας για χιούμορ και της απαλλαγής από το "κοστούμι" της σοβαρότητας. Σίσσυ μετά ταύτα ελπίζω να αναθεωρήσεις πλήρως τις (αρχικές) απόψεις σου, να συμμετέχεις πλέον ενεργά, με καυστικό, σεξιστικό χιούμορ και διάθεση ελεγχόμενης σάτιρας. Αλλωστε τα πρώτα δείγματά σου (όρα τελευταία μηνύματα) είναι άκρως ενθαρρυντικά - Keep walking - περιμένουμε τα κείμενά σου κατά τους όρους της ψηφοφορίας.
Δημήτρη είσαι σπίτι;;;;; Γιατί σε παίρνω και μιλάς.... Πάμε κάπου που (εσύ ασφαλώς) δεν έχεις ξαναπάει ... Μόνο μην κάθεσαι άλλο σπίτι....
Απλώς ετοιμάζεις πράγματα (δεν χρειάζονται πολλά εκεί πάνω) και το τετραήμερο του Αγίου Πνεύματος μεταβαίνουμε στο Αγιο Ορος (άντε τυχερέ θα έχεις και ησυχία για διάβασμα). Σου έχω ετοιμάσει θερμή υποδοχή από τους μοναχούς, οι οποίοι θα σε εξομολογήσουν (ένας - ένας) και θα σε διδάξουν τις αξίες του μοναχισμού (χαχαχα). Προσοχή εκεί δεν είναι ξενοδοχείο με ανέσεις, i-pod, mp3, play station και λοιπά ηλεκτρονικά καλούδια. Ηλεκτρισμός υπάρχει κάποιες ώρες της ημέρας, οι αποστάσεις διανύονται με τα πόδια, υπάρχει έγερση στις 04.30', γεύμα στις 10.30 και δείπνο στις 18.00'. Τα υπόλοιπα έκπληξη!!!!!!!!!!!
Από την πλευρά μου είμαι στην διάθεση των συμμαθητών μας (όχι όμως του Αλέξη) για την εκτέλεση της αποστολής μου, καλούνται δε να την οργανώσουν οι συμμαθήτριές μας (πιστεύω να είναι περισσότερο πονόψυχες και φιλεύσπλαχνες από τους συμμαθητές μας και να μην είναι οδυνηρό το μαρτύριό μου), απλώς ενημερώστε με για το πότε και το πού. Αλήθεια Δημήτρη Βαγιανέ πόσα θα έδινες για να αλλάξουμε τιμωρίες και αποστολές;;;; (χαχαχα). Για να σε παρηγορήσω, απαιτείται τεράστια δύναμη σκέψης και συγκέντρωσης για να μείνεις ατάραχος στην θέα της γοργόνας να κάνει table dance.
Και πάλι ευχαριστούμε θερμά για την συμμετοχή σας και περιμένουμε θέματα για ψηφοφορία.
Ειλικρινά δικός σας,
Νίκος Αλεξανδρής

Υ.Γ.1) Τι γίνεται με το reunion 3;;;;;;;;;; Ποιοι και πότε θα το οργανώσουν;;;;; Πού θα γίνει;;;;;;;
Υ.Γ.2) Ποιός θα διοργανώσει την επόμενη ψηφοφορία, έχω ένα ενδιαφέρον θέμα (χαχα), αλλά για να πετύχει πρέπει να το γνωρίζω αρκετές ημέρες νωρίτερα και η ψηφοφορία να διαρκέσει περισσότερο.
Υ.Γ.3) Ακόμα δεν μας έχετε ορίσει πού και πότε θα εκπληρώσουμε την πρώτη αποστολή μας με την Σοφία.
Υ.Γ.4) Αλέξη την γλύτωσες φθηνά (ειλικρινά περίμενα να με ξεπεράσεις), αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά - Ξέρεις τι τρυφερά αισθήματα έχω για σένα (χιούμορ)

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΕΛΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ ΚΑΙ ΛΕΝΑ ΑΪΒΑΛΙΔΟΥ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Κώστα Βασιλείου, Λένα Αϊβαλίδου και Ελένη Αποστολίδου.............

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!

Σας εύχομαι ΠΑΝΤΑ να τα θέλετε ΟΛΑ, να μην τρώτε τη φόλα και να μην σταματάτε να ονειρεύεστε.

Γλωσσόφιλα και στους τρεις σας.

Επετειακό Reunion (25ετία)

Αγαπητοί & Αγαπητές, Φίλοι & Φίλες,

αφού με ψηφίζετε αβέρτα στη δημοσκόπηση, δικαιούμαι να ψιλο-ηγηθώ της κίνησης για το επόμενο reunion, που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, αφού :
α) κλείνουμε (αισίως!) 25 χρόνια (Παναγίτσα μου !!!) αποφοίτησης και
β) απολαμβάνω ιδιαιτέρως την παρέα σας

Επομένως, σας καλώ από τώρα να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ, ώστε :
α) να "ανακαλύψουμε" και να καλέσουμε κι άλλους "παλιούς - καλούς - γνώριμους" από το "ίδρυμα", για να έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον η παρέα για όλους και ιδιαίτερα για όσους πιθανόν μας βαρέθηκαν από τις πρώτες συναντήσεις κι αναζητούν "νέες γνωριμίες".
β) να ορίσουμε έγκαιρα κατάλληλο χρόνο (μεταξύ 15 - 30/6, αποφεύγοντας μάλλον το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος που θα λείπουν αρκετοί κι εγώ) και τόπο, για την καλύτερη διεξαγωγή της ... "παράστασης", αλλά και για να μπορούν να έρθουν περισσότεροι.
γ) να σκεφθεί ο καθένας ό,τι θα μπορούσε να συμβάλλει στην επιτυχία της ... επετειακού τύπου αυτής βραδιάςδ) να μιλήσουμε με τη Λένα (ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ !) μήπως της παραγγείλουμε συμβολικό αναμνηστικό πραγματάκι, να μοιράσουμε μεταξύ μας.
ε) να έχει κανονίσει (επιτέλους) να μη λείπει ο Αρκουμάνης στο εξωτερικό
στ) να έχει φροντίσει ο Κονδύλης να έλθει από την Αίγινα και τα κότερα
ζ) να κάνω δίαιτα και να προλάβω έγκαιρα να κλείσω ραντεβού στο κομμωτήριο (!), because πλέον στην ιεράρχηση των προσωπικών μου στόχων μετά το "money - money - money" ακολουθεί το "vanity - vanity - vanity"...

Τέλος, μετά την φιλότιμη προσπάθεια (δια του παρόντος μηνύματος) να σας πείσω για την αξία μου στις Δημόσιες Σχέσεις (για όσους δεν είχαν πεισθεί από παλιά), παρακαλώ θερμά την Άννα - Μαρία Β. να μου ξαναδείξει πώς θα ανεβάσω αυτό το ρημαδομήνυμα στο blog, γιατί το ξέχασα και γιατί θέλω να την ξανακούσω.

Περιμένω νεώτερά σας, επί του θέματος και επί παντός, όπως πάντα, αλλά μη μου φύγετε από το θέμα !

Πολλά Φιλιά, Σίσσυ Β.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΙΜΗ ΤΗΝ ΞΕΝΗΤΙΑ

H τιμωρία των blogger (και μη)

Αγαπητοί φίλοι σας χαιρετώ,
Αφού ήλθε η σειρά μου να διοργανώσω το επόμενο δημοψήφισμα του blog μας θα πρότεινα να έχει ως θέμα α) την τιμωρία όλων ημών που σας βασανίζουμε καθημερινά, βομβαρδίζοντάς σας με συνεχή μηνύματα, αλλά και β) την τιμωρία αυτών που απαξιούν να μας απαντήσουν. Με δεδομένο όμως πως, αναγκαστικά, τα υποψήφια θύματα είναι πολλά, θα "τιμωρηθούν" οι τρεις πρώτοι σε ψήφους συμμαθητές.
Εννοείται πως οι τρεις "τιμωρούμενοι" υποχρεούνται να υποβληθούν στην τιμωρία τους το αργότερο έως την επόμενη συνάντησή μας ή κατά την διάρκεια αυτής. Δεν γίνονται δεκτές αρνήσεις συμμετοχής, ούτε και αρνήσεις υποβολής εαυτών στην δοκιμασία τους. Η δοκιμασία ενός εκάστου έχει να κάνει με τις ιδιαιτερότητές τους, όπως αποτυπώνονται στα μηνύματα και όπως προκύπτει από πληροφορίες. Δίπλα στο όνομα του καθενός και σε παρένθεση τίθεται η ιδιότητά του αυτή. Για όσους δεν συμπεριλαμβάνονται στους υποψήφιους ας μην χαίρονται, καθόσον, ακόμα, δεν γνωρίζω λεπτομέρειες του χαρακτήρος τους και ασφαλώς θα είναι τα υποψήφια θύματα του επόμενου δημοψηφίσματος. Πάμε λοιπόν:
- Δημήτρης Βαγιανός (κοκόρι νο 1) : να υποχρεωθεί να συνοδεύσει τον Νίκο Αλεξανδρή στην επόμενη μετάβαση του τελευταίου στο Αγιο Ορος (Ιούνιος τρέχοντος έτους)
- Αλέξης Βουράκης (κοκόρι νο 2) : να δημοσιεύσει στο blog α) μία πραγματεία για τις διαφορές των μονοθεϊστικών θρησκειών και β) μία άλλη πραγματεία για την αξία της νηστείας
- Γιώργος Δανιηλίδης (υπαίτιος της κόντρας αντρών - γυναικών) : να πολιορκήσει ερωτικά την Αννα - Μαρία (τόσο γραπτώς μέσω μηνυμάτων όσο και live στην επόμενη συνάντησή μας)
- Αννα - Μαρία Βαγή (συντηρούσα την κόντρα) : να υποκύψει στην γοητεία του Δανιηλίδη, συνοδεύοντάς τον σε ρομαντικό τετ - α - τετ ή δείπνο
- Σίσσυ Βερελή (αντίδραση στα σοκιν του Δημήτρη) : να υποχρεωθεί να δημοσιεύσει τουλάχιστον πέντε (5) αντίστοιχου ύφους με του Βαγιανού κείμενα
- Διονύσης Αγγελάκης (σοβαρός - μετρημένος) : να χορέψει τσιφτετέλι πάνω σε τραπέζι στην επόμενη συνάντησή μας
- Νίκος Αλεξανδρής (εγκρατής - καρτερικός - θρησκευόμενος) : να υποχρεωθεί να παρακολουθήσει table (private) dance από ένα, σπάνιας ομορφιάς, θαλάσσιο ον, παραμένοντας ατάραχος (με αποδείξεις)
- Νίκος Κονδύλης (παρουσιάστηκε με κοστούμι και γραβάτα) : να εμφανισθεί στην επόμενη συνάντηση φορώντας τιγρέ στρινγκ (αλλά Βαγιανός)
- Σοφία Δημητρίου (θέατρο - χορός - ανέκδοτα) : να μας παρουσιάσει στην επόμενη συνάντηση ένα 10λεπτο, τουλάχιστον, χιουμοριστικό μιούζικαλ
- Δημήτρης Αρκουμάνης (ξενιτεμένος) : να παρουσιάσει θεατρικό ημίωρο με αποσπάσματα από ταινίες του Νίκου Ξανθόπουλου (θα υποδύεται ο ίδιος τον Ξανθόπουλο)

Επίσης θα πρέπει να τιμωρηθούν και οι, μονίμως απουσιάζοντες από το blog, συμμαθητές μας για την απουσία τους αυτή, αφού οι υπόλοιποι αναγκαζόμαστε να καλύπτουμε το κενό τους. Ετσι:
- Κώστας Βασιλείου (η αβάσταχτη ελαφρότητα της σιωπής) : να δημοσιεύσει τουλάχιστον έξι (6) μακροσκελή κείμενα στο blog
- Λένα Αϊβαλίδου (διοργάνωση πάρτυ - δεξιώσεων) : να διοργανώσει αντρικό streaptease για τις κυρίες της παρέας
- Αννυ Αποστόλου (υποψήφιο θύμα του Βαγιανού) : να προκαλέσει ερωτικά τον Βαγιανό δένοντάς τον σε καρέκλα και υποβάλλοντάς τον - προσφέροντάς του σαδομαζοχιστικά βασανιστήρια.
- Γεώργιος Γκάβας (κολλημένος με το μπάσκετ) : να παρακολουθήσει όλους εμάς να παίζουμε αγώνα μπάσκετ, απαγορεύοντάς του την ίδια συμμετοχή

Οροι της ψηφοφορίας :
1) Ψηφίζονται όσες απαντήσεις θέλει ο συμμετέχων
2) Θα επικρατήσουν οι τρεις πρώτες σε ψήφους προτάσεις
3) Δεν υπάρχει δικαίωμα άρνησης υποβολής στην "τιμωρία"
4) Η δοκιμασία θα λάβει χώρα το αργότερο έως την επόμενη συνάντησή μας ή έστω κατά την διάρκεια της επομένης συναντήσεως (ανάλογα με τον δοκιμαζόμενο)
5) Οποιος αποτύχει στην δοκιμασία του τίθεται στην διάθεση των συμμαθητών μας.

Παρακαλείται η Αννα - Μαρία να ανεβάσει το δημοψήφισμα στο blog μας.
Φιλιά σε όλους,
Νίκος Αλεξανδρής

Αγαπητοί φίλοι και φίλες σας χαιρετώ και σας ασπάζομαι,

Απουσίαζα επί διήμερο στην Χαλκίδα για ένα βιασμό και τα ομορφόπαιδα είχαν ελεύθερο πεδίο δράσης, με αποτέλεσμα να στραφεί το ενδιαφέρον σε κάκτους, παλούκια, καμμένα τοπία και σπάνια θαλάσσια όντα.
Προς το σοβαρότερο τώρα και με αφορμή ένα μήνυμα μέλους της παρέας, το οποίο δεν στάλθηκε σε όλους μας, οπότε και δεν αναφέρομαι προσωπικά σε αυτό (το μέλος): Εχω την άποψη πως, στην μικρή μας παρουσία μεταξύ των εμβίων όντων, εκείνο που τελικά μετουσιώνει και οδηγεί την ύπαρξή μας (sic), δεν είναι τα λεφτά, το φαϊ και το ... (ως πρεσβεύει ο Καρβέλας και τα κοκόρια της παρέας) αλλά η αναζήτηση του Δισκοπότηρου της Γνώσης ενός εκάστου, η προσπάθεια του ανθρώπου να εμβαθύνει στην ψυχή και να εξεύρει τις απαντήσεις στις, όποιες, φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Αρρωγός και σύμμαχος στην αναζήτησή του είναι ή πρέπει να είναι η κριτική σκέψη, ο εμπλουτισμός των γνώσεων, η συζήτηση και η καταγραφή απόψεων και γεγονότων. Η προσπάθεια βέβαια αυτή δεν μπορεί να γίνεται πάντα και παντού, αφού απαιτεί συγκεκριμένο χώρο, χρόνο και παρουσία ανθρώπων, με τα ίδια πνευματικά ενδιαφέροντα και παρόμοιους προβληματισμούς. Σε προσωπικό λοιπόν επίπεδο η συστηματική παρουσία μου στην Ιερότητα του Αγίου Ορους με έχει βοηθήσει και συνεχίζει να με βοηθά προς την κατεύθυνση αυτή. Βεβαίως είναι απαραίτητο να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ θρησκείας και θρησκευτικών, εν γένει, ερμηνειών από την μία και γνώσης από την άλλη. Η μελέτη και ερμηνεία της θρησκείας, η μελέτη και ερμηνεία των λοιπών θρησκειών, ο προβληματισμός μεταξύ των διαφορών τους, μολονότι οι τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες ανά τον κόσμο (Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Μουσουλμανισμός) ουσιαστικά πηγάζουν από τα αυτά κείμενα (Παλαιά Διαθήκη), τα οποία όμως οδήγησαν σε εντελώς διαφορετικές ερμηνείες και θεωρήσεις ασφαλώς και βοηθά και αποτελεί αφορμή για αναζητήσεις. Υπό την ανωτέρω θεώρηση πρέπει να ξεχωρίσουμε το Αγιο Ορος από την θρησκευτική του διάσταση, αφού είναι εκπληκτικό το πόσα φωτισμένα μυαλά ευρίσκονται εκεί. Διό και η αναφορά μου σε προηγούμενο μήνυμα πως αποτελεί μεγίστη εμπειρία ζωής η παρουσία κάποιου (όχι όμως για αστεεισμούς και γελοιότητες) στον συγκεκριμένο χώρο. Αρκεί να προβληματισθεί κανείς με το κατά πόσο είναι εφικτό για καθένα από εμάς να εγκαταλείψει την ζωή του και να ζήσει το υπόλοιπο του βίου του απομονωμένος, με συντροφιά βράχους και βιβλία.

Παράλληλα όμως είναι απαραίτητο για τον καθένα μας να ζει και στην πραγματικότητα, με τις χαρές και τις λύπες της, με τους φίλους και τους γνωστούς του, με την δουλειά και την οικογένειά του. Και η παράλληλη αυτή ζωή του πρέπει να διέπεται από τους κανόνες και τις αξίες της συγκεκριμένης κοινωνίας, άμα τε και κοινότητας, στην οποία ζει και προσπαθεί να δημιουργήσει. Ασφαλώς και πρέπει να συμμετέχει στην ζωή αυτή και μάλιστα με τον τρόπο που ζουν και κινούνται και οι λοιποί άνθρωποι.Σε αυτήν την "φυσιολογική" του ζωή η προσπάθειά του πρέπει να υποκινείται και κατευθύνεται από αξίες και αρχές, ως τουλάχιστον τις εννοεί καθένας από εμάς (ευγένεια, φιλία, καρτερία κλπ). Στην καθημερινότητά μας αυτή έχουμε ως σύμβουλο ασφαλείας το γέλιο, την σάτιρα και την διάθεση να ξεφύγουμε κάποιες στιγμές από την ένταση της δουλειάς, το άγχος και το βάρος της αντιμετωπίσεως των προβλημάτων. Σε αυτές τις στιγμές το γέλιο και η σάτιρα μας ξεκουράζει και μας δίνει διάθεση να συνεχίσουμε και να "ελαφρύνουμε" από τις, όποιες, εντάσεις της ημέρας. Η σάτιρα, από την πλευρά της, δεν έχει κανόνες, υπό την ασφαλέστατη προϋπόθεση να μην θίγεται ο προς όν απευθύνεται.

Θεωρώ πως o άνθρωπος που αφιερώνεται μόνο στην μία ή την άλλη ιδιότητά του τείνει να γίνει ο τίτλος του παρόντος (ακούς Δημήτρη ;;;; - χιούμορ).

Υπό τις ανωτέρω σκέψεις ασφαλώς και συμβαδίζουν τόσο η μία όσο και η άλλη πλευρά μου, πολλώ δε μάλλον την στιγμή που ξαναβρίσκομαι με τους παλιούς μου φίλους, τους οποίους έχω χάσει από την ηλικία των δεκαοκτώ (18) ετών, οπότε και, εν πολλοίς, από την ηλικία αυτή συνεχίζουμε. Θα ήταν ιδιαιτέρως ευτυχές εάν διαπίστωνα πως, μεταξύ μας, υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι ασπάζονται τις απόψεις μου.

Ελπίζω να μην σας κούρασα με την φλυαρία μου.
Φιλιά σε όλους,
Νίκος Αλεξανδρής

Υ.Γ.1) Νίκο αυτό που πάντα μου άρεσε σε σένα ήταν πως είχες μία εναλλακτική θεώρηση των πραγμάτων, μάλιστα δε οι απόψεις σου είχαν την δική τους τεκμηρίωση. Οσον αφορά τους διαχωρισμούς ισχύουν τα κάτωθι: Η κόντρα κοκόρων - δικηγόρου τείνει να εκλείψει, αρκούσαν μόνο δύο αποκαλυπτικές φωτογραφίες για να εγκαταλείψουν την μάχη και να επιδοθούν σε ρομαντικά ηλιοβασιλέματα και, σπάνιας ομορφιάς, όντα. Ο έτερος διαχωρισμός μεταξύ αγοριών - κοριτσιών υποβόσκει και δεν έχει εισέτι εκδηλωθεί (οι ενδιαφερόμενοι αρκούνται μόνο σε προειδοποιητικά πυρά), αλλά μήπως και η εν γένει ζωή μας δεν υποκρύπτει τον αυτό διαχωρισμό;;;;;;
Y.Γ.2) Δημήτρη μάλλον δεν κατάλαβες το νόημα του προηγουμένου ΥΓ μου, εσύ έχασες, απλώς είχα την γενναιότητα να παραδεχθώ την αξία σου ως ηττημένου.
Υ.Γ.3) Το παρόν κείμενο προσφέρεται για επεξεργασία και μετατροπή
Υ.Γ.4) Σοφία σου στέλνω τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου
Y.Γ.5) Η φωτογραφία εξηγεί τους λόγους της εξομολογήσεώς μου, προς ελάφρυνση του κλίματος.

H μεγάλη αποκάλυψη

Φίλες και φίλοι αναγκάζομαι να επανέλθω με τις εξής αυταπόδεικτες επισημάνσεις:
1) Ο γνωστός διαχειριστής του blog αναρτά μόνο τις δικές του απαντήσεις και όχι τα δικά μου μηνύματα
2) Το γνωστό παρακράτος των συγκεκριμένων συμμαθητών μας ψηφίζει ασύστολα τις απαντήσεις που θεωρεί πως θα με μειώσουν. Δεν καταλαβαίνουν πως οι συγκεκριμένες απαντήσεις είναι υπέρ μου (εφόσον δεν γίνεται αντιληπτό από όλους μπορώ να το εξηγήσω - μετά τον εκκλησιασμό τι ακολουθεί;;;;;;;;)
3) Γνωστό τοις πάσοι : το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη.

Φιλιά σε όλους,
Νίκος Αλεξανδρής

Υ.Γ.1) Εχω προσπαθήσει να διατηρήσω ένα επίπεδο. Δεν θα συνεχίσω για πολύ όμως εφόσον εξακολουθώ να προκαλούμαι. Ως πρώτη απάντηση το τέλος του συγκεκριμένου μηνύματος
Υ.Γ.2) Καλωσορίζω την εμφάνιση των Σίσυ Βερελή, Αννα - Μαρία Βαγή, Γεωργίου Δανιηλίδη και Δημήτρη Αρκουμάνη στην ανταλλαγή μηνυμάτων. Χαίρομαι που η παρουσία μου συνέβαλε στην αφύπνιση των κοιμωμένων γιγάντων. Ολο το blog μία παρέα.
Υ.Γ.3) Δημήτρη Βάκη έστειλες φιλοσοφικό κείμενο. Φοβάμαι πως θα ακολουθήσει και ο δικός σου διασυρμός (εκτός εάν οι γνωστοί φίλοι μας σε θεωρούν ακίνδυνο)
Υ.Γ.4) Δημήτρη Αρκουμάνη εάν θυμάμαι καλά υποστηρίζαμε την ίδια ομάδα, θα ανεχθείς τέτοια πρόκληση;;;;;;;
Υ.Γ.5) Δημήτρη Βαγιανέ - Αλέξη Βουράκη ξεχάσατε το βασικό πρωτοσέλιδο της ημέρας:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ:
Νέες θέσεις εργασίας (για άνεργους εραστές)

Υ.Γ.6) Τέλος η αποκάλυψη της ημέρας για την Αννα Μαρία που ήθελε ντοκουμέντα: Γιατί αποσύρεται τα μεσημέρια ο Βαγιανός;;;;;;;; Η απάντηση στην φωτογραφία

Για την ανθρώπινη φύση

Επειδή βλέπω ότι ετοιμάζεται "νύχτα των κρυστάλλων" και μακέλεμα, θα διαχωρίσω ευθύς τη θέση μου, για να διασωθώ από το γενικότερο outing. Ξέρετε, υπήρξα -νομίζω- πάντοτε σοβαρός άνθρωπος, ουδέποτε αναμεμειγμένος σε πάσης φύσεως σκάνδαλα, μηδαμώς προκλητικός και, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, διαρκώς γλυκομίλητος "με το σεις και με το σας" και αντίθετος των άκρων. Μελανό μου σημείο -ναι, έχω ένα- είναι που δεν κατάφερα ποτέ να γραφτώ στην ΚΝΕ, αλλά ούτε στο κατηχητικό σχολείο του Αγίου Σπυρίδωνα (μεγάλη η χάρη του) και τους προσκόπους. Δε με έπαιρναν δυστυχώς, αλλά με τον καιρό κατόρθωσα να το ξεπεράσω, χάρη στην εγκαρτέρηση, την άσκηση και γενικά την επίπονη προσπάθεια να βελτιωθώ σαν άνθρωπος, να γίνω χρήσιμο μέλος της κοινωνίας. Να βοηθώ τον συνάνθρωπο στις δυσκολίες του, να διακρίνω τη βαθύτερη ουσία των πραγμάτων και να μη μένω στον αφρό τους, με την ταυτόχρονη επίδίωξη να πλουτίσω τον εσωτερικό και πνευματικό μου κόσμο με μικρούς καθημερινούς θησαυρούς.

Κατά τα άλλα, η ζωή έχει πολλούς πειρασμούς, όπως αυτοί της σάρκας, που θα αποκαλούσαμε "σεξιστικούς", στους οποίους εύκολα υποκύπτεις λόγω της ανθρώπινης φύσης, ειδικά όταν είσαι πολύ μικρός και άμαθος, χωρίς να αποκλείεται δυστυχώς πως θα παραμείνεις δέσμιος τους και σε μεγαλύτερη ηλικία. Αλλά όχι, δεν υπέπεσα ευτυχώς σε τέτοια ολισθήματα. Δεν καταπλακώθηκα από το βάρος ανθρώπινων μεν αλλά καταστροφικών αδυναμιών και παθών. Δεν αγκιστώθηκα από τις χίμαιρες του χυδαίου και περιστασιακού. Αγνόησα τις σειρήνες και παρέμεινα μακριά από τις αδυναμίες, φίλοι μου. Κι έτσι, νομίζω πως βρίσκομαι σε καλό δρόμο για να καταστώ κάποτε κι εγώ ένας ολοκληρωμένος ενήλικος, ένας ώριμος και υπεύθυνος κάτοικος του σύμπαντος.

Όποιος πούστης έχει αποδείξεις για τα αντίθετα, παρακαλώ να απευθυνθεί πρώτα σε μένα, να κάνω τελοσπάντων μια προσφορά, μήπως μπορούμε να αποφύγουμε το πρωτοσέλιδο. ΟΚ;

ΡΕ ΣΕΙΣ !!!

Ρε σεις ! Πολύ σεξιστικό χιούμορ έπεσε !
Να σας ενημερώσω (εκ της πείρας και του φύλου μου) ότι στις γυναίκες (μάλλον σε ΟΛΕΣ) δεν πολυαρέσει αυτό !
Καλό θα είναι αυτό το παρεάκι (γιατί ευτυχώς περισσότερο παρεάκι, παρά μνημόσυνο reunion είναι) να μείνει UNISEX αλλά και αυθόρμητα απλό.

Πάντως, δεν είχα ΠΟΤΕ καταλάβει στα χρόνια του σχολείου τόσο απωθημένο ερωτισμό ! Δικό μου πρόβλημα !

Και μην διαβάσω χιουμοράκια του τύπου "γιατί γκρινιάζει η Βερελή αφού δεν αναφερθήκαμε σε αυτήν ... γι αυτό γκρινιάζει ..." (!)

Το σχόλιο της Άννα - Μαρίας ήταν ΩΡΑΙΟ κι είχε και ρεπορτάζ ! Άννα - Μαρία, μπορείς να αναρτήσεις το μηνυματάκι μου στο blog μας; κυρίως γιατί ο Βασιλείου μας διαβάζει μόνο αυτό.

(Εν τω μεταξύ διάβασα και το πρόσφατο μήνυμα του Βαγιανού - καλό ...)
... προτείνω τον εαυτό μου για λογοκρίσία στα μηνύματα, θα τα στέλνετε πρώτα όλα σε μένα κι αφού κάνω ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ / ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ, θα αποστέλλονται στους υπολοίπους. Ιδίως τα μηνύματα αυτών που το μικρό τους όνομα ξεκινάει από Δημ... και τελειώνει σε ... ήτρης.

Φιλιά σε όλους, Σίσσυ

Ένσταση κατά της δημοσκόπησης – Η υπόθεση στο CAS

Ο γνωστός ποινικολόγος έκανε ένσταση, αμφιβάλλοντας για την εγκυρότητα της δημοσκόπησης που λαμβάνει χώρα στο επίσημο blog των αποφοίτων του 1983. Η Ελληνική Δικαιοσύνη σηκώνει τα χέρια ψηλά και έτσι η υπόθεση θα κριθεί στο CAS (της Ελβετίας). Ας δούμε παρέα, πως αντιμετώπισε ο «τύπος» τις σημερινές εξελίξεις:

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
Θα δικαιωθεί ο Αλεξανδρής. Οι παλιές συμμαθήτριες κερδίζονται στα χαρτιά.

DERBY
«Χάρτνος» ο Αλεξανδρής. Προσπαθεί να κερδίσει στα χαρτιά κάτι που δεν του ανήκει.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΣΠΟΡ
(δείχνει τον Ριβάλντο να προτείνει τα τέσσερα δάχτυλα του)

Ο Αλεξανδρής θα πάρει τα….τέσσερα μας.

ΣΠΟΡ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
Το γνωστό παρακράτος των Αθηνών απειλεί με τραμπουκισμούς. Ο λαός του ΜΠΑΟΚ απαιτεί:

Έναν πλούσιο πρόεδρο για την ομάδα μας
Την εγκυρότητα της δημοσκόπησης

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ρατσισμός από τον γνωστό ποινικολόγο. Οι Αλβανοί και οι Ρουμάνοι ονομάζονται Οικονομικοί Μετανάστες. Αίσχος και Αιδώς

ΕΞΟΡΜΗΣΗ
Ο Παπανδρέου έπεσε από το ποδήλατο μόλις διάβασε το γκάλοπ.

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Ζαχόπουλος: «Ο Αλεξανδρής είναι ο κομιστής. Μάλιστα συμμετείχε και στο όργιο»

ESPRESSO
Βατίδου: «Προτιμώ Αλεξανδρή γιατί είναι πιο ψηλός από τον Κούγια»

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ
Καρατζαφέρης: «Οι Σκοπιανοί φταίνε για τη δημοσκόπηση».

HERALD TRIBUNE
Bush: “Who’s Alexandris? Does he has oil? Freedom to Alexandris NOW.”

Poll..........position

Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στην πρώτη μας δημοσκόπηση που αρχίζει σήμερα και θα λάβει τέλος τα ξημερώματα της άλλης Τρίτης (ακριβώς μία εβδομάδα) με αφορμή ένα υστερόγραφο προς κοινή θέα ενός συμμαθητή μας προς μία συμμαθήτρια μας:

Υ.Γ.4) Σοφία ακόμα περιμένω (επειδή διαβάζουν και αδιάκριτοι δεν συνεχίζω)

Επειδή πέρα από αδιάκριτοι, είμαστε και γνωστά κωλόπαιδα (ε Αλέξη?), γνωστά σωβινιστικά γουρούνια και το μυαλό μας είναι μόνο στο σεξ (το δικό μας και του συνανθρώπου μας βεβαίως βεβαίως) αφήσαμε την φαντασία μας να ταξιδέψει στα πιο υγρά όνειρα του συμμαθητή μας.

Στόχος μας δεν είναι να κάνουμε ρόμπα ένα αξιοσέβαστο πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας αλλά να καθιερώσουμε τη δημοσκόπηση ως μέσο σπίλωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Κάθε δημοσκόπηση θα παραμένει ακριβώς μία εβδομάδα και μετά θα ανεβαίνει άλλη.

Καλή ψήφο λοιπόν και μην ξεχνάτε:

Να προσέχετε που βάζετε την ψήφο σας και το πουλί σας. :-)))

Υ.Γ.1 Η ψηφοφορία λαμβάνει χώρα στο τέλος της σελίδας (στο κάτω μέρος με απλά Ελληνικά)

Υ.Γ.2. Επειδή ακόμα παλεύω με τον "κώδικα" ώστε να εμφανίσει τις απαντήσεις ολόκληρες, τις δημοσιεύω εδώ αριθμητικά ώστε να μπορείτε να ψηφίσετε:

ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ: ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΦΙΑ? (κοινώς η αλεπού στο παζάρι)

1. Να του μαγειρέψει νηστήσιμα ζαμπονοτυροπιτάκια.

2. Να πάνε μαζί στη λειτουργία την Κυριακή.

3. Να τον συνοδέψει στην έκθεση EROTICA αυτή την Κυριακή .

4. Να του δώσει το κυλοτάκι της, ώστε να το κάψει και τις στάχτες του να τις χτυπήσει ένεση (και όμως κάποιος συμμαθητής μας το έχει "ζητήσει" αυτό στο αμαρτωλό παρελθόν του).

5. Να την κεράσει παγωτό και να το βλέπει να λιώνει στο στόμα της .

6. Είσαστε πονηρά κα σωβινιστικά γουρούνια. Τίποτε από όλα αυτά. Απλά θέλει την ανιδιοτελή αγάπη της ώστε να την εκμεταλευεί ιδιοτελώς.

7. Κουφάλα Βαγιανέ δεν θα σε πιάσω στα χέρια μου?

:-))

Το κείμενο του Αλεξανδρή όπως πραγματικά θα έπρεπε να είναι

Το κείμενο του Αλεξανδρή όπως πραγματικά θα έπρεπε να είναι (με κόκκινα γράμματα οι «διορθώσεις») (χούμορ ε? και ολίγη από σάτιρα)

Αγαπητοί φίλοι και φίλες σας χαιρετώ,

Τα τελευταία χρόνια, όταν και ξεκίνησε το φαινόμενο της συναντήσεως των πρώην συμμαθητών (reunion) είχα πολλές φορές έντονη την επιθυμία να μπορέσουμε κάποια στιγμή και εμείς να ξαναβρεθούμε και να θυμηθούμε "τα παλιά" (όπως πχ όταν μου στέλνατε πίτσες στο σπίτι για πλάκα κωλόπαιδα). Βεβαίως δεν πίστευα πως τελικώς αυτό θα πραγματοποιηθεί, καθόσον τα χρόνια είχαν περάσει και ουδεμία σχετική πρωτοβουλία ευρίσκετο σε εξέλιξη. Ωσπου κάποια μέρα ....... ... μύρισε άνοιξη. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες.

Ανακαλύπτω το blog της τάξης μας - οποία συναισθήματα νοσταλγίας, οποίες αναμνήσεις και μνήμες κατακλύζουν την ψυχή. (το νόμπελ λογοτεχνίας στο 4 παρακαλώ). Είμαι μάλιστα τυχερός, (το 2, το 14, το 25 το 30 και το 42 προτείνονται για τζόκερ αυτή τη βδομάδα).... αφού η ανακάλυψή μου (του τροχού, ή της φωτιάς ?) συμπίπτει με νέα προσπάθεια συναντήσεως, που ευρίσκεται σε εξέλιξη. Είναι φανερό πως η επιθυμία τείνει να γίνει πραγματικότητα. (συνομωτεί όλο το σύμπαν γι αυτό - βλ. αλχημιστής)

Πράγματι, λίγες ημέρες μετά, φθάνει η στιγμή που θα ξαναδώ τους πρώην συμμαθητές μου και τις πρώην συμμαθήτριες. (σαν το παλιό καλό ελληνικό σινεμά) Εχω αλλάξει εγώ;;;;(θα ήθελες ε?). - έχουν αλλάξει εκείνοι;;;;;(μια χαρά είμαστε εμείς) - πόσους θα θυμηθώ και πόσοι θα με θυμηθούν;;;;; (ξεχνιέσαι εσύ?) Υπάρχουν στιγμές που, ποιητική αδεία, (το πούλι-τζερ είναι δικό σου) δεν βλέπω την ώρα να φθάσει η συγκεκριμένη ημέρα, όπως υπάρχουν και στιγμές που πλανάται το ερώτημα: και εάν η συνάντηση είναι φιάσκο, μήπως είναι προτιμότερο να παραμείνει κανείς με την νοσταλγία και την γλυκιά προσμονή;;;;; (που τέτοια τύχη)

Τελικώς η ώρα φθάνει και η ταπεινότητά μου (ξεχειλίζεις από μετριοφροσύνη ρε μπαγάσα) αφικνείται (πως την δουλεύεις την καθαρεύουσα)... στον χώρο συναντήσεως. Οι πρώτοι που βλέπω είναι ο Δημήτρης Βαγιανός (οποία δυστυχία ο πρώτος που βλέπω να είναι ο Δημήτρης - χιούμορ (καλά που το διευκρίνησες γιατί θα σε παρεξηγούσαμε ), ο Αλέξης Βουράκης (εδώ δεν έχει χιούμορ - Αλέξη φοβάμαι, δεν με παίρνει να πω κάτι σε βάρος σου (όχι νομίζω δεν πρέπει να υπάρχει κίνδυνος, είναι η περίοδος που γίνεται το αντιλυσσικό εμβόλιο), ο Γιώργος Δανιηλίδης (ούτε και εδώ έχει χιούμορ - θέλω να ταξιδεύω με ασφαλή αεροπλάνα (με η χωρίς χιούμορ σε όποιο αεροπλάνο και να επιβιβαστείς κανονίζω να σου βάλουμε ευχαρίστως μια βομβίτσα) , η Αννυ Αποστόλου (τι προσπάθεια χιούμορ να κάνω θα με φάει ο Βαγιανός) , η Σοφία Δημητρίου (αδυναμία μου από το σχολείο οπότε και εδώ δεν έχει σχόλιο) , η Σίσυ Βερελή (Σίσυ είσαι η μοναδική που μου απάντησες στα mail, άρα έχεις ασυλία). Σιγά - σιγά φθάνουν και οι υπόλοιποι κύριοι και κυρίες.

Η διαπίστωση είναι ίδια για όλους: ουδείς έχει αλλάξει (πέραν ανεπαίσθητων άμα τε και φυσιολογικών εμφανισιακών αλλαγών) - κατά το μάλλον ή ήττον ξαναβλέπω 18χρονα παιδιά (18χρονα οκεικ, αλλά ένα μικροπροβληματάκι με τη στύση το έχουμε Νίκο πρέπει να το παραδεχτείς) με τις ίδιες τρέλλες (είμαστε τρελές το ξέρω), τις ίδιες εκφράσεις, τις ίδιες γκριμάτσες. Ο χρόνος στάθηκε γενναιόδωρος σε όλους. (υπερβάλλεις αλλά μου αρέσει όπως σκέφτεσαι…)

Η αρχική αμηχανία ξεπερνιέται αμέσως και η βραδυά κυλά απίστευτα όμορφα, σε σημείο που μέχρι και ο σοβαρός Διονύσης Αγγελάκης ¨τα δίνει όλα" στο χορό. Είναι χαρακτηριστικό πως ουδείς ήθελε να φύγει, ακόμα και την ώρα που συνοδεύαμε τις κυρίες στα αυτοκίνητά τους βρίσκαμε αφορμή για να παρατείνουμε την παραμονή μας (εκτός εάν η γοητεία της Λένας (νάτα μαααααας) επιδρούσε στους κυρίους της παρέας - Λένα ελπίζω να μην έχει βαρύ χέρι ο σύζυγος (όχι αλλά έχουν οι συμμαθητές. Αλέξηηηηηηηηηη). Σκοπίμως δεν αναφέρομαι στις υπόλοιπες κυρίες, αφού οι κύριοι - κοκόρια απεχώρησαν μόνοι τους και τις συνόδευσα εγώ (να αναρωτιούνται τι ακολούθησε). (έχω πεθάνει από την περιέργεια ρε γαμώτο).

Ας είστε καλά παιδιά, ειλικρινά η πραγματικότητα ξεπέρασε την φαντασία, σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου (αυτό ακούστηκε πολιτική δήλωση). (Κατάλαβα, στις επόμενες εκλογές θα τον δούμε σε κανα ψηφοδέλτιο του Βεργή ή του Καραζταφέρη όπως είπε και ο Αλέξης)

Υ.Γ. 1) Μια και είμαι ο μόνος που μένω στα Βόρεια Προάστεια (κουφάλα Αλεξανδρή μου έγινες αριστοκράτης) και η παραπομπή στον κίτρινο τύπο με φωτογραφίζει οφείλω να υπενθυμίσω στον Δημήτρη Βαγιανό πως δεν πρέπει να διαδίδουμε τα μυστικά των άλλων.

Υ.Γ.2) Οσο και να ενοχλεί κάποιους και παρά τις άοκνες αντίθετες προσπάθειές τους τελικώς εμένα προτίμησαν η Αννυ και η Σοφία για την επιστροφή τους (κουφάλα Βαγιανέ όσο υπάρχει Αλεξαντρής δεν πρόκειται να σταυρώσεις γκόμενα)

Υ.Γ.3) Η επόμενη συνάντησή μας δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει στην καρδιά του καλοκαιριού και η αρχή του καλή είναι.

Υ.Γ.4) Δημήτρη - Γιώργο προσέχετε τις κινήσεις σας στην έκθεση - είμαι νομικός σύμβουλος κάποιων "κοριτσιών" που θα εμφανισθούν εκεί. (no comments) :-)))

snap shots

Εγώ πάλι δεν πέρασα πολύ καλά. Ήμουν κουρασμένη και o Βουράκης μου έφαγε τα παϊδάκια.
Έτσι όμως όπως σας βλέπω στα λίγα snapshots που δεν είναι θολά, κάτω από τα φώτα του δήμου και τις πρασινάδες της Ρούμελης, τόσο χαρούμενους και χαλαρούς, λέω χαλάλι.

reunion2 ή όταν η πραγματικότητα ξεπερνά την επιθυμία

Αγαπητοί φίλοι και φίλες σας χαιρετώ,

Τα τελευταία χρόνια, όταν και ξεκίνησε το φαινόμενο της συναντήσεως των πρώην συμμαθητών (reunion) είχα πολλές φορές έντονη την επιθυμία να μπορέσουμε κάποια στιγμή και εμείς να ξαναβρεθούμε και να θυμηθούμε "τα παλιά". Βεβαίως δεν πίστευα πως τελικώς αυτό θα πραγματοποιηθεί, καθόσον τα χρόνια είχαν περάσει και ουδεμία σχετική πρωτοβουλία ευρίσκετο σε εξέλιξη. Ωσπου κάποια μέρα .......

Ανακαλύπτω το blog της τάξης μας - οποία συναισθήματα νοσταλγίας, οποίες αναμνήσεις και μνήμες κατακλύζουν την ψυχή. Είμαι μάλιστα τυχερός, αφού η ανακάλυψή μου συμπίπτει με νέα προσπάθεια συναντήσεως, που ευρίσκεται σε εξέλιξη. Είναι φανερό πως η επιθυμία τείνει να γίνει πραγματικότητα.

Πράγματι, λίγες ημέρες μετά, φθάνει η στιγμή που θα ξαναδώ τους πρώην συμμαθητές μου και τις πρώην συμμαθήτριες. Εχω αλλάξει εγώ;;;; - έχουν αλλάξει εκείνοι;;;;; - πόσους θα θυμηθώ και πόσοι θα με θυμηθούν;;;;; Υπάρχουν στιγμές που, ποιητική αδεία, δεν βλέπω την ώρα να φθάσει η συγκεκριμένη ημέρα, όπως υπάρχουν και στιγμές που πλανάται το ερώτημα: και εάν η συνάντηση είναι φιάσκο, μήπως είναι προτιμότερο να παραμείνει κανείς με την νοσταλγία και την γλυκιά προσμονή;;;;;

Τελικώς η ώρα φθάνει και η ταπεινότητά μου αφικνείται στον χώρο συναντήσεως. Οι πρώτοι που βλέπω είναι ο Δημήτρης Βαγιανός (οποία δυστυχία ο πρώτος που βλέπω να είναι ο Δημήτρης - χιούμορ), ο Αλέξης Βουράκης (εδώ δεν έχει χιούμορ - Αλέξη φοβάμαι, δεν με παίρνει να πω κάτι σε βάρος σου), ο Γιώργος Δανιηλίδης (ούτε και εδώ έχει χιούμορ - θέλω να ταξιδεύω με ασφαλή αεροπλάνα), η Αννυ Αποστόλου (τι προσπάθεια χιούμορ να κάνω θα με φάει ο Βαγιανός), η Σοφία Δημητρίου (αδυναμία μου από το σχολείο οπότε και εδώ δεν έχει σχόλιο), η Σίσυ Βερελή (Σίσυ είσαι η μοναδική που μου απάντησες στα mail, άρα έχεις ασυλία). Σιγά - σιγά φθάνουν και οι υπόλοιποι κύριοι και κυρίες.


Η διαπίστωση είναι ίδια για όλους: ουδείς έχει αλλάξει (πέραν ανεπαίσθητων άμα τε και φυσιολογικών εμφανισιακών αλλαγών) - κατά το μάλλον ή ήττον ξαναβλέπω 18χρονα παιδιά με τις ίδιες τρέλλες, τις ίδιες εκφράσεις, τις ίδιες γκριμάτσες. Ο χρόνος στάθηκε γενναιόδωρος σε όλους.


Η αρχική αμηχανία ξεπερνιέται αμέσως και η βραδυά κυλά απίστευτα όμορφα, σε σημείο που μέχρι και ο σοβαρός Διονύσης Αγγελάκης ¨τα δίνει όλα" στο χορό. Είναι χαρακτηριστικό πως ουδείς ήθελε να φύγει, ακόμα και την ώρα που συνοδεύαμε τις κυρίες στα αυτοκίνητά τους βρίσκαμε αφορμή για να παρατείνουμε την παραμονή μας (εκτός εάν η γοητεία της Λένας επιδρούσε στους κυρίους της παρέας - Λένα ελπίζω να μην έχει βαρύ χέρι ο σύζυγος). Σκοπίμως δεν αναφέρομαι στις υπόλοιπες κυρίες, αφού οι κύριοι - κοκόρια απεχώρησαν μόνοι τους και τις συνόδευσα εγώ (να αναρωτιούνται τι ακολούθησε).


Τελικώς ο αποχωρισμός δεν προκαλεί μελαγχολία αφού η συνάντηση ανανεώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.


Ας είστε καλά παιδιά, ειλικρινά η πραγματικότητα ξεπέρασε την φαντασία, σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου (αυτό ακούστηκε πολιτική δήλωση).


Υ.Γ. 1) Μια και είμαι ο μόνος που μένω στα Βόρεια Προάστεια και η παραπομπή στον κίτρινο τύπο με φωτογραφίζει οφείλω να υπενθυμίσω στον Δημήτρη Βαγιανό πως δεν πρέπει να διαδίδουμε τα μυστικά των άλλων.
Υ.Γ.2) Οσο και να ενοχλεί κάποιους και παρά τις άοκνες αντίθετες προσπάθειές τους τελικώς εμένα προτίμησαν η Αννυ και η Σοφία για την επιστροφή τους.
Υ.Γ.3) Η επόμενη συνάντησή μας δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει στην καρδιά του καλοκαιριού και η αρχή του καλή είναι
Υ.Γ.4) Δημήτρη - Γιώργο προσέχετε τις κινήσεις σας στην έκθεση - είμαι νομικός σύμβουλος κάποιων "κοριτσιών" που θα εμφανισθούν εκεί.

Reunion No2

Το 2ο Reunion τελέστηκε (σαν μνημόσυνο δεν ακούγεται?) την περασμένη Παρασκευή στον ιερό Ναό «Η ΡΟΥΜΕΛΗ» στον Βύρωνα, όπου παλιοί συμμαθητές «τσάκισαν» στην κυριολεξία παϊδάκια, μπιφτέκια, τζατζίκια, σαλάτες, λουκάνικα, ρετσίνες, αλλά και το νευρικό σύστημα των γύρω ενοίκων, καθότι η λαμπρή παρέα προτίμησε να καθήσει έξω από την ταβέρνα (προς ανακούφιση των όσων καθόντουσαν μέσα).

Έλαμψαν με τη παρουσία τους οι Δανιηλίδης Γιώργος, Βαγή Άννα-Μαρία, Βουράκης Αλέξης, Εμμανουήλ Αντώνης, Δημητρίου Σοφία, Αποστόλου Άννη, Βερελή Σίσυ, Αγγελάκης Διονύσης, Αδαμόπουλος Δημήτρης. Αλεξανδρής Νίκος, Βασιλείου Κώστας, Κονδύλης Νίκος, Αιβαλίδου Λένα και ο Βαγιανός Δημήτρης. Η παρέα διασκέδασε με την ψυχή της, μη παραλείποντας κάθε λίγο και λιγάκι να πίνει και μία ρετσίνα στην υγεία όσων δεν κατάφεραν να αποφύγουν την οικογενειακή θαλπωρή (παντόφλα κοινώς) και να παραστούν.

Η βραδιά συνεχίστηκε στο μπαρ “Sui Generis”, όπου η πλειοψηφία των προαναφερθέντων απέδειξε ότι η ηλικία είναι κατάκτηση και ουχί κατάσταση. Η Λένα (έβαλε τα γυαλλιά σε πολλές) και ο υποφαινόμενος (πάτησε πολλούς), έδωσαν το καλό παράδειγμα και μετά έγινε της ακολασίας. Η ομήγυρις αποχώρησε μετά χειροκροτημάτων (ανακούφισης) από το εν λόγω μπαρ, την ίδια στιγμή που απ’έξω περίμεναν ασθενοφόρα (για παν ενδεχόμενο).

Όλη η παρέα οδήγησε την Λένα στο αυτοκίνητο της όπου και της ευχήθηκε καλή επιστροφή, με την ελπίδα να αποφύγει πιθανά μπλοκ για αλκοτέστ και το αυτόφωρο. Εκεί δόθηκε ιερός όρκος (φήμες θέλουν τον Αλεξανδρή να ευλόγησε τους παρευρισκόμενους), ώστε η επόμενη συνάντηση να είναι ένα bitch party στην καρδιά φυσικά του καλοκαριού. Που θα γίνει? Σιγά μην σας πω (διαβάζουν και οι συμβίοι/ες). Το σίγουρο είναι ότι ο υπογραφόμενος θα εμφανιστεί με άκρως αποκαλυπτική εμφάνιση (τιγρέ στρνγκ και.......ένα καλάμι ψαρέματος). Δεν θα γ.........ι, που δεν θα γ.......ι, τουλάχιστον να πάει για ψάρεμα (τα credits στον Κονδύλη).

Απεικονίσεις της βραδιάς δεν θα βρείτε εδώ, καθότι οι περισσότεροι είναι παντρεμένοι και με κάποια κοινωνική θέση (sic!!!). Οι φωτογραφίες έχουν ανέβει σε ειδικό xxx site και είναι στη διάθεση όσων πραγματικά αγαπούν τη διαστροφή.

Να είστε καλά παιδιά, πέρασα υπέροχα.

Υ.Γ. Οι παλιοί συμμαθητές διαβάζουμε Κίτρινο Τύπο. Αυτόν ξέρουμε, αυτόν αγαπάμε.